ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΛΑ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ: ΜΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ!

Μερικές φόρες η Πετρούπολη μοιάζει σαν το γαλατικό χωριό του Αστερίξ! Μία μικρή πόλη που όμως κάθε τόσο μας εκπλήσσει με τα κατορθώματά της. Ή μάλλον με τα κατορθώματα των ανθρώπων που ζουν σε αυτή. Λες και έχουν το μαγικό φίλτρο και με λίγα λόγια καταφέρνουν πολλά έργα.Είναι κάτι παιδιά που κάνουν πράγματα που σε κάνουν να ξεχνάς τα προβλήματά σου, τις έννοιες σου, ξεφεύγεις ρε παιδί μου λίγο και νιώθεις και εσύ σαν να κλέβεις λιγάκι από τη δική τους επιτυχία!


Η Εμμανουέλλα με τον προπόνητή της Πέτρο Πετρόπουλο

Το «γαλατικό» χωριό της Πετρούπολης αυτή τη φορά είχε έναν "θηλυκό" Αστερίξ την Εμμανουέλλα Κυριαζοπούλου, που μπορεί να μην πήρε το μαγικό φίλτρο, αλλά μετά κόπων και ατέλειωτων προπονήσεων μαζί με τον προπονητή της τον Πέτρο Πετρόπουλο κατέκτησε φέτος τρία μετάλλια στο πανελλήνιο πρωτάθλημα κολύμβησης γυναικών, ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου πίσω από δύο πρωταθλήτριες του Ολυμπιακού τη Μαριάννα Λυμπερτά και την Κέλυ Αραούζου. Και η επιτυχία της γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι η Μαριάννα Λυμπερτά είναι πλέον η πολυνίκης κολυμβήτρια στην ιστορία του πανελλήνιου πρωταθλήματος OΠΕΝ.

Για να φτάσει σε αυτήν την επιτυχία και μάλιστα να έχει διάρκεια καθώς είναι η δεύτερη χρονιά με επιτυχίες και μετάλλια στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, τα πρώτα τα πήρε με το… σκουφάκι του Εθνικού, χρειάστηκαν εκτός από το ταλέντο της καθημερινές προπονήσεις, υπομονή και σεμνότητα όπως μας είπε ο προπονητής της ο Πέτρος Πετρόπουλος.

Συναντηθήκαμε με την Εμμανουέλλα και τον προπονητή της Πέτρο για να μιλήσουμε για την επιτυχία της και διαπιστώσαμε με τα ίδια μας τα μάτια την σεμνότητα για την οποία σας είπαμε πριν.

H Eμμανουέλλα με το χάλκινο μετάλλιο
στο βάθρο με τις Μαριάννα Λυμπερτά και Κέλλυ Αραούζου

Η 21χρονη Εμμανουέλλα δεν έχει ούτε ίχνος έπαρσης ή υπεροψίας. Όπως είπε: «Νιώθει όμορφα που οι μικροί της φίλοι στο κολυμβητήριο έρχονται για να τη συγχαρούν, ή που βλέπει στα μάτια των γονιών το πρότυπο για τα παιδιά τους». Άλλωστε ποιος γονιός δεν αγωνίζεται για τα παιδιά του και δεν νιώθει υπερήφανος για όσα πετυχαίνουν. Οι γονείς της Εμμανουέλλας όπως η ίδια μας λέει είναι «οι μοναδικοί χορηγοί για αυτήν και τον αδερφό της». Ο προπονητής της συμπλήρωσε πως «τα χρήματα που απαιτούνται για έναν αθλητή του επιπέδου της Εμμανουέλλας ξεπερνούν τα 3000 ευρώ».

Μα καλά αναρωτηθήκαμε ο σύλλογος, ο δήμος, η ομοσπονδία τι κάνουν; Το χαμόγελο της 21χρονης αθλήτριας μας έδωσε την απάντηση πριν ακόμη μιλήσει: «Ο σύλλογος κάνει ότι μπορεί. Με την μικρή επιχορήγηση που παίρνει από το Δήμο(3.500 ευρώ πήρε φέτος) ένα μικρό ποσό φτάνει στο τμήμα κολύμβησης καθώς υπάρχει και το βόλεϊ και το πόλο. Ο Δήμος από την πλευρά του η μεγαλύτερη χορηγία που μου δίνει είναι το κολυμβητήριο για να μπορώ να προπονούμε. Όσο για την ομοσπονδία…»

Για αυτήν μας μίλησε ο Πέτρος Πετρόπουλος: «Η ομοσπονδία και γενικότερα η κολύμβηση βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Φέτος στη διοργάνωση οι αθλητές πλήρωσαν ένα μικρό ποσό ανά άθλημα για να συμμετάσχουν και δεν είναι η μόνη διοργάνωση. Δυστυχώς η κολύμβηση επιστρέφει στα επίπεδα του 1990. Τότε όμως δεν υπήρχαν οι υποδομές, οι προπονητές. Σήμερα επιστρέφουμε στο παρελθόν μετά από μια 20ετία "άνοιξης" του αθλήματος γιατί δεν υπάρχουν χρήματα. Και όταν δεν υπάρχουν χρήματα δεν υπάρχει πρόοδος, δεν υπάρχουν κίνητρα. Υπάρχει μόνο το θέλω του αθλητή, η αγάπη του για το άθλημα. Το 2004 στο πανευρωπαϊκό εφήβων είχε συμμετέχει η Ελλάδα με 24 αθλητές από τους οποίους μόλις οι 8 συνέχισαν στους άνδρες και τις γυναίκες. Στο φετινό πανευρωπαϊκό Εφήβων μόλις τέσσερις Έλληνες συμμετείχαν. Φανταστείτε την συνέχεια».

Και η Εμμανουέλλα, τα κίνητρα της, οι στόχοι της, τα όνειρά της;

«Συνεχίζω γιατί είμαι από μικρή στις πισίνες, αγαπώ το άθλημα και είναι δύσκολο να σταματήσω. Τώρα μπήκε και η θάλασσα σαν αγώνισμα και τονώθηκε το ενδιαφέρον μου. Τα όνειρο μου είναι να συμμετάσχω σε κάποιο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα γυναικών. Αυτό μάλλον είναι πιο εύκολο να τα καταφέρω στην Ανοιχτή Θάλασσα και όχι στην πισίνα. Στην πισίνα τα όρια είναι πολύ δύσκολα να τα φτάσεις».
Απορήσαμε με τα όρια στην πισίνα, αλλά ο προπονητής της Εμμανουέλλας μας ξεκαθάρισε το τοπίο. «Η Ελληνική ομοσπονδία σε συνεργασία με την Παγκόσμια βγάζουν τα όρια. Η ΚΟΕ έχει βάλει υψηλά όρια. Φανταστείτε ότι ένας αθλητής που πιάνει τα όρια για το πανευρωπαϊκό, αν κάνει την ίδια επίδοση στους αγώνες ή έστω να τη βελτιώσει για λίγο μπορεί να βρεθεί στους τελικούς. Η ομοσπονδία θέλει λίγους και πολύ καλούς. Θέλει μετάλλια γιατί βάσει αυτών παίρνει την επιχορήγηση. Δεν την ενδιαφέρει να έχει 15 κολυμβητές με έβδομες και όγδοες θέσεις. Θέλει έναν αθλητή με επτά μετάλλια».

Ρωτήσαμε πόσο δύσκολο είναι για μια αθλήτρια του Γυμναστικού να βρίσκεται μέσα στις κορυφαίες. Η απάντησή της πραγματικά μας έκανε έκπληξη. «Δεν έχει μεγάλη διαφορά. Εκτός από δύο τρία σωματεία που οι υπάρχουν κάποιες παροχές προς τους αθλητές, τα υπόλοιπα σωματεία πάνω κάτω είναι τα ίδια. Το σημαντικότερο είναι ότι στην Πετρούπολη έχουμε κολυμβητήριο και μπορώ να προπονούμαι. Υπάρχουν άλλοι αθλητές που αναγκάζονται να φιλοξενούνται σε άλλα κολυμβητήρια, ή να πληρώνουν για να προπονηθούν».

Ο Πέτρος συμπλήρωσε για το κολυμβητήριο: «Αν και η πισίνα στο κολυμβητήριο είναι μικρή είναι σημαντικό ότι την έχουμε δίπλα μας και δεν χρειάζεται να μετακινούμαστε για τις προπονήσεις. Βέβαια φέτος το τελικό στάδιο της προετοιμασίας για το πανελλήνμιο πρωτάθλημα το κάναμε στο Χαϊδάρι , γιατί το κολυμβητήριο το δικό μας είχε κλείσει για καλοκαίρι. Το λάθος έιναι της ομοσπονδίας που βάζει αργά τη διοργάνωση. Τον Αύγουστο τα περισσότερα κολυμβητήρια είναι κλειστά. Είναι λάθος ο προγραμματισμός. Αφήστε που είναι και ο μήνας αδειών των γονιών και ή τους χαλάμε τις διακοπές ή ξεμένουμε από αθλητές».

Τελειώνοντας ζητήσαμε από τον προπονητή της Εμμανουέλλας να μας πει πόσο σημαντικά είναι για την πόλη αυτά τα μετάλλια

«Σε επίπεδο ανδρών και γυναικών στην κολύμβηση είναι τα πρώτα μετάλλια για την πόλη μας. Μαζί με τον Βαγγέλη τον Νάκο του Αίολου που βγήκε τρίτος στο αγώνισμά του είναι κάτι πρωτόγνωρο, γιατί και τα σωματεία είναι μικρά ηλικιακά καθώς το κολυμβητήριο Πετρούπολης φτιάχτηκε το 2000. Θεωρώ πως είναι η μεγαλύτερη διάκριση για την πόλη σε ατομικό αλλά και ομαδικό άθλημα».

Η τελευταία ερώτηση για την Εμμανουέλλα είχε να κάνει με το μέλλον της πέρα του αθλητισμού.

«Πρώτα θέλω να τελειώσω τις σπουδές μου στο ΤΕΙ επισκεπτριών Υγείας και μετά θα δούμε. Είναι δύσκολη πλέον η επαγγελματική αποκατάσταση πάνω σε αυτήν την ειδικότητα αλλά θα τα δούμε όλα όταν έρθει ή ώρα».
Ακόμη λοιπόν και έξω από τις πισίνες φαίνεται πως το μότο του προπονητή της την ακολουθεί. Ταλέντο εργατικότητα και υπομονή!